روسای تشنه قدرت چگونه قدرت خود را حفظ میکنند

راه های حفظ قدرت در میان روسای تشنه قدرت همیشه یکی از بحث های جذاب مدیریت است .

این کار رفتاری کاملا متداول در دنیای حیوانات است: شامپانزه هایی که در راس گروه قرار دارند در برابر اعضای پایینتر گروه که به اندازه کافی قدرتمند هستند

که میتوانند برتری آنان را به چالش بکشند، خصمانه رفتار میکنند و زیردستان را گروه بندی میکنند تا از ایجاد اتحاد توسط آنها جلوگیری کنند.

تحقیقات جدید نشان میدهد که برخی از انسانهای رئیس نیز همین کار را انجام میدهند.

چارلین کیس و جون مانر، محققان دانشگاه نورث وسترن از دانشجویان برای شناسایی افرادی که دوست دارند تا دیگران را تحت

سیطره خود داشته باشند و در حقیقت روسای تشنه قدرت هستند نظرسنجی کردند. سپس نشان دادند که وقتی این افراد از موقعیت خود اطمینان نداشته باشند،

تلاش میکنند تا زیردستان با مهارت بالا را از ایجاد دوستی و روابط همکارانه با دیگران منع کنند.

برای مثال، این رهبران تواناترین زیردستان را از دیگران جدا میکنند. با انجام این کار، آن دسته از تعاملات بین همکاران که

موجب موفقیت گروه میشود را محدود میکنند (با وجود اینکه به آنها گفته شده است که تعامل بین زیردستان میتواند منجر به بهبود عملکرد تیم شود).

این یافته ها خصوصا در رابطه با مدیرانی که با «سلطه» برانگیخته میشوند و در موقعیتهای رهبری ناپایدار هستند صحت دارد.

برای مثال موقعیتهایی که در آنها زیردستان قدرت کافی برای کنار گذاشتن آنها را دارند.

اما آنها ارتباط بیشتری دارند! همانگونه که محققان بیان میکنند، بیشتر رهبران حداقل تا حدی انگیزه سلطه گری دارند،

حتی اگر عوامل دیگری مانند مورد تقدیر واقع شدن، بیشتر بر آنها تاثیر بگذارد.

بیشتر موقعیتهای رهبری در نظر افرادی که در این موقعیتها قرار دارند ناپایدار هستند.

شرکتهای میتوانند برای جلوگیری از تغییر گرایشهای مدیران به رفتارهای شامپانزه ها اقداماتی را انجام دهند.

1.  آنها میتوانند مسئولیت را افزایش دهند. در مطالعه کیس و مانر، اقدامات رهبر برای همه افراد به جز محققان و خود رهبران نامرئی بود.
   محققان میگویند اگر به افراد ارشد، همکاران و زیردستان اجازه بدهیم که از آنچه در حال وقوع است آگاه شوند، این وضعیت کمک میکند تا رهبران کنترل شوند.
2. اینکه شرکتها میتوانند ارتباط بین زیردستان را رسمی کنند مثلا از طریق ایجاد جلسات ایستاده (کوتاه).
3. به دلیل اینکه حتی رهبرانی که به دنبال سلطه هستند به احتمال زیاد در زمانی که تیم آنها در برابر گروههای دیگر رقابت میکنند تصمیمهای بهتری میگیرند،
   شرکتها میتوانند بین تیمها، رقابت دوستانهای ایجاد کنند.
4. آنها میتوانند از اینکه مدیران در خصوص موقعیت خود احساس امنیت میکنند اطمینان حاصل کنند.
   برای همبستگی یک گروه، هیچ چیزی خطرناکتر از مدیری که احساس خطر میکند نیست.