سیاستگذاری کارآفرینی

سیاستگذاری کارآفرینی مبنایی برای رشد و توسعه کسب و کارها

زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه

تاریخچه سیاستگذاری کارآفرینی

در بررسی تاریخچه سیاستگذاری توسعه کارآفرینی به بررسی سه دوره تاکید می شود.

شناخت و آشنایی با این سه دوره میتواند به ما در اتخاذ سیسات های بهتر و کاربردی تر در زمینه رشد کارآفرینی در ایران کمک کند

با هم در ادامه این یه دوره را میخوانیم 

 

دوره اول سیاستگذاری کارآفرینی: تاکید بر توسعه شرکت های بزرگ در دهه 50

 

سیاستهای اقتصادی  که پس از جنگ جهانی دوم  وضع شدند تحت تاثیر تبعات منفی تمرکز بازار بر رفاه و عدم کارایی شرکت های کوچک و متوسط قرار داشتند.

حمایت از شرکتهای بزرگ در دیدگاه اقتصادی سولو در این دوره مطرح گردید و سیاست عمومی کسب و کار عمدتا  بر روش هایی

که به صرفه جویی به مقیاس و کارایی منجر می شوند تاکید می کرد.

در دوره پس از جنگ جهانی دوم مکانیزمی به منظور تحقق رشد بالا بکار گرفته می شد که بر سرمایه گذاری فیزیکی تمرکز داشته

و مدل اقتصادی آن مبتنی بر سرمایه بود افزایش نیروی کار توانست منجر به افزایش ستاده ی اقتصادی گردد اما تاثیری بر نرخ کلی رشد اقتصادی نداشت.

 

دوره دوم سیاستگذاری کارآفرینی: سیاست های نسل اول دهه 90

(تغییرات جهانی و توجه به سرمایه گذاری دانشی):

 

تغییرات بنیادینی  در حوزه اقتصاد با عنوان جهانی سازی صورت پذیرفت شرکتهای بزرگ به دلیل بزرگ شدن ساختار،

از چابکی لازم برخوردار نبوده و به منظور حفظ رقابت پذیری از دو استراتژی استفاده کردند:

 

اول جایگزینی فناوری و سرمایه به جای نیروی کار تا بهره وری افزایش یابد و منجر به کاهش تفاوت دستمزد میان کشورهای اروپایی و جهان سوم شدند.

دوم  سرمایه گذاری مستقیم خارجی برون سپاری و راه اندازی کارخانجات جدید در مناطقی با هزینه کمتر.

 

نتیجه این سیاست تغییر ساختارهای بازار و به تبع آن افزایش نرخ بیکاری به ویژه در کشورهای اروپایی گردید.

در این دوره تغییر تمرکز سیاست گذاری بر سرمایه دانشی با به کار گرفتن ابزارهایی جهت ارتقا سرمایه گذاری بر سرمایه دانشی محقق شد

(ابزارهای سیاستگذاری اقتصادی مبتنی بر مدل رومر)

علیرغم سرمایه گذاری های قابل ملاحظه در دانشگاهها و مراکز تحقیق و توسعه، سرمایه گذاری دانشی از موفقیت بالایی در این دوره برخوردار نشدند.

 

دوره سوم سیاستگذاری کارآفرینی:سیاست های نسل دوم دهه 90

 

سیاستگذاری کارآفرینی به عنوان سنگ بنای مدیریت استراتژیک اقتصاد کشورها در دهه 90 مورد توجه قرار گرفت.

سیاست های کارآفرینی جدید تمرکز بر تجاری سازی دانش و حمایت از خلق ایده های کسب و کار داشته است

توسعه SMEs و توسعه کارآفرینی جهت افزایش اشتغال ،راه اندازی مراکز رشد ،راه اندازی دره سیلیکون کالیفرنیا

(راه اندازی نهادهای اقتصادی پویای بومی و مبتنی بر فتاوری بالا) از جمله اقدامات در این دوره است.

آنچه در اقتصاد کارآفرینی اهمیت داشت ارزش هایی همچون ابتکار، خلاقیت، استقلال بود.

سیاستهای توسعه کارآفرینی در جهت تحقق اهداف سیاستگذاران در راستای خلق شغل و تحقق رشد اقتصادی تدوین می گردد و 

سیاستگذاران کشورهای مختلف در جهت تشویق کارآفرینی  سیاستهایی را وضع می نمایند.

نهادهای مرتبط با اقتصاد کارآفرینانه بر شبکه ها و ارتباط با مراکز تحقیقاتی دانشگاهها و پارک علم و فناوری تاکید داشته و

برای  تامین مالی خود راز فرشتگان سرمایه گذاری و سرمایه گذاران مخاطره پذیر بهره می برند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *